Lucky Shot: David Tobing

14 oktober 2020

Een kijkje in iemands leven. Met een camera sturen we Hagenaars op pad om foto’s te maken van de plekken waar zij blij van worden. Maar het is niet zomaar een camera. Een analoge wegwerpcamera, om precies te zijn. Met slechts één poging om dat moment te vereeuwigen en zonder te zien of de foto gelukt is leveren ze de camera weer in. Dit is de reportage van straatfotograaf David 

Dit is David. En net als alle andere fotograven mocht hij zijn Den Haag vastleggen. Met maar één regel: maak een selfie met de wegwerpcamera. Dat is al spannend genoeg, want zij en wij kunnen pas na het ontwikkelen zien hoe de foto's zijn geworden. Juist leuk, want dat maakt een Lucky Shot ook daadwerkelijk een Lucky Shot. Maar om je toch een beeld te geven van wie David dan is, heeft hij nog een selfie gestuurd die minder donker is.

Visuele auteur

David is geboren en getogen Hagenees. Hij studeerde commerciële economie en werkt nu als IT-er in Den Bosch. Maar Den Haag verlaten zit er niet in. Doordeweeks heeft hij dus zijn 9 to 5 job, maar in de weekenden pakt hij maar al te graag zijn camera erbij om Den Haag streetstyle vast te leggen. Zijn ‘side hustle’, zoals hij het zelf noemt. Waar hij extreem getalenteerd in is. 

‘’Dat ik fotograaf ben geworden, is te danken aan mijn vader. Vroeger pakte ik vaak zijn camera en schoot ik foto’s van alles om me heen. Eigenlijk schoot ik foto’s van het leven. Naarmate ik ouder werd kwam ik erachter dat je door middel van een foto een fractie van een seconde kan vastleggen. Momenten die normaal gesproken voorbij vliegen. Daardoor ben ik me gaan focussen op straatfotografie. Ik probeer juist de momenten waar sommige mensen helemaal niet meer bij stilstaan vast te leggen. Eigenlijk kun je het omschrijven als een visuele auteur. Want als ik een foto op straat schiet van een persoon, dan heb ik ook geen idee wat het verhaal achter diegene is. Dat verzin ik zelf. Een soort visuele fictie-auteur. Juist door andere perspectieven te kiezen, dus bijvoorbeeld een foto van heel laag te nemen, zie je de stad op een nieuwe manier.’’

Rondje binnenstad

‘’Dit is een goed voorbeeld van momenten die zo voorbij gaan. Momenten die op het eerste oog niet interessant lijken, maar wel vol verhalen kunnen zitten. Dit is dan ook hoe ik het centrum zie. Bij de tram heb ik geprobeerd de symmetrie vast te leggen. De rode trams vind ik heel mooi. Iconisch zelfs. Ze staan centraal voor de stad. Bij de foto in de Haagse Bluf was de focus gericht op de twee mensen achter het raam. Ik ben dan zo nieuwsgierig wie zij zijn en waarom ze daar zitten. Het zou zomaar kunnen dat je deze mensen over het hoofd ziet als je hier langsloopt. Maar voor mij sprongen ze er juist uit.’’

Urban Café

‘’Dit is Martijn. De man die me door mijn studie heeft gesleept. Hij is eigenaar van Urban Café aan het Spui. Ik werk heel graag in zijn koffiezaak. Nu ook, met het thuiswerken, is dit een ideale plek. De koffie is goed, de sfeer is goed, maar vooral Martijn is een heel fijn persoon. Hij zorgt ervoor dat iedereen zich thuis voelt in zijn zaak. En hij weet altijd een leuk gesprek aan te knopen. Maar hij weet je ook genoeg met rust te laten, tijdens het studeren of werken. Het liefst drink ik hier een espresso. Maar niet te veel hoor.’’ 

Kitchen Kita

Jason

Jason, de eigenaar van Kitchen Kita, maakt de Martabak Manis zoals ik het in Indonesië at

‘’Kitchen Kita op de Reinkenstraat is dé plek om het Indonesische gerecht Martabak Manis te eten. Je kunt het een beetje vergelijken met poffertjes. Zo ziet het er ook uit op de foto. Maar eigenlijk is het een heel dikke pannenkoek met een zoete vulling. Bijvoorbeeld de combinatie hagelslag, gecondenseerde melk, pinda’s en kaas. Het is in ieder geval een bom van smaak. Zoet, een beetje vettig en echt heel machtig. De eerste keer dat ik dit at was in Indonesië. Ik was direct verliefd. Toen ben ik opzoek gegaan naar waar ik dit kon krijgen in Den Haag. Jason, de eigenaar van Kitchen Kita, maakt de Martabak Manis zoals ik het in Indonesië at. Je kunt wel zeggen dat waar Nederlanders naar een pannenkoekenrestaurant gaan, gaan Indonesiërs naar een kraam om deze streetfood te scoren.’’

Toko Poesaka-Malacca

‘’Tot mijn dertiende heb ik in de Vruchtenbuurt gewoond. En Toko Poesaka-Malacca was de spot om snacks te halen, zoals onder andere risolles, pasteitjes en lempers. Vroeger haalde ik die heel vaak. En niet 1, maar gelijk 5. Zodat ik in de avond ook nog wat had. In de Vruchtenbuurt waren er destijds niet zo veel toko’s. Dus je kwam al gauw bij Poesaka-Malacca uit. Deze plek is dus echt een jeugdsentiment. Vroeger speelde ik met Matthew, de zoon van de eigenaar, inmiddels heeft hij de tent overgenomen. Dit is echt een iconische plek in de stad als je het mij vraagt.’’

Pop-up restaurant Okini

‘’Ik ben altijd opzoek naar plekken waar authentiek gekookt wordt. Ik ben bijvoorbeeld vorig jaar in Japan geweest. Het eten was daar fantastisch. Toen ik weer thuis was probeerde ik een restaurant te vinden die traditionele Japanse gerechten serveert. Bij Okini, het pop-up restaurant in BeerGarden, koken ze dat. Mijn roots liggen in Azië, dus ik word sowieso al heel blij van goed Aziatisch eten. Bij Okini word je ook nog eens mega gastvrij ontvangen, en is alles tot in de puntjes verzorgd. Mijn tip: de Japanse curry én de matcha cheesecake. Daarna zit je bomvol, maar het is zo goed.‘’

Ik ben altijd opzoek naar plekken waar authentiek gekookt wordt

Vigorous CrossFit

‘’Vigorous CrossFit zit in het nieuwe Haagse Sport Centrale. Ik heb hier ooit een fotoklus gehad. Daardoor kreeg ik veel mee van de sfeer en wat daar afspeelt. Dat beviel zo goed dat ik direct zin had om daar te sporten. In mijn ogen is crossfit de perfecte sport om vitaal te blijven. En Eric, de coach, helpt je daarbij. Hij doet er alles aan om jou centraal te stellen. Hij heeft alle aandacht voor je, en maakt echt de beleving. Dat zie je niet gauw terug bij andere gyms. Er hangt een soort familiegevoel. En wie houdt daar nou niet van?’’

‘’Deze foto’s zijn uiteindelijk best wel donker geworden. Dat kon ik natuurlijk niet van te voren checken met een wegwerpcamera. Maar dat zorgt er ook voor dat iedereen een andere foto ziet. Ik ben dan ook wel heel nieuwsgierig wat de lezer opvalt in deze foto’s.’’

Het werk van David

Een wegwerpcamera. Menig fotograaf heeft er een haat/liefde-verhouding mee. Logisch, want je kunt niks checken en het resultaat zie je pas nadat de foto's zijn ontwikkeld. Hoe het werk van David er dan normaal gesproken eruit ziet? Nou zo. Dit is een greep uit zijn Instagram-account

De volgende Lucky Shot

Den Haag To Go gaat over locals. Van lokale ondernemingen tot evenementen. Je hoeft maar 'Haags' te zeggen en onze oren zijn gespitst. Niet meer dan logisch dus, dat we de foto's hebben ontwikkeld bij HAFO op de Wagenstraat. Een plek waar op ouderwetse en ambachtelijke wijze te werk wordt gegaan. 

Enthoustiast geworden van de foto's van David? Denk op Instagram of Facebook mee wie de volgende Lucky Shots mag schieten!